• Ο Κολινδρός βρισκόμενος στο Βόρειο άκρο της Πιερίας, ανήκει στο χώρο της Κεντρικής Μακεδονίας, στον Νομό Πιερίας.
  Βρίσκεται σε μικρή απόσταση από τα μεγάλα αστικά κέντρα Θεσ/νίκη (73 χλμ.), Κατερίνη (40 χλμ) και Βέροια (42 χλμ).Κατέχει μια προνομιούχο θέση (υψόμ. 250-285μ) στις υπώρειες των Πιερίων, οι οποίες κατεβαίνοντας κλιμακώνονται σε ελαττούμενο ύψος για να σβήσουν στον απέραντο κάμπο, που διαρρέουν οι μεγάλοι ποταμοί Αλιάκμονας, Αξιός και Λουδίας. 

• Τον Κολινδρό περιβάλλουν από παντού, σ΄όλη την περίμετρό του, καλλιεργημένες εκτάσεις, αμπέλια, χωράφια και μικρά αγροκτήματα (οι μπαχτσέδες) με λίγα ή πολλά οπωροφόρα δένδρα και λαχανικά.
  Σε απόσταση 3-4 χλμ. προς Νότον αλλά και Ανατολικά και Δυτικά η δασώδης περιοχή (το μέγα Πιερικό δάσος της Αρχαιότητας) που αποτελείται κατά το μεγαλύτερο μέρος από δρυς, οξυές, καστανιές, έλατα, πεύκα, και πλατάνια.

• Σχετικά με την προέλευση του ονόματος, βρίσκουμε σε διάφορους τύπους γραμμένο "Κολινδρός, Κολυνδρός", στο δωρητήριο έγγραφο "κάστρον Κολυνδρόν", σε ένα πατριαρχικό έγγραφο "Κολλυνδρόν". Οι Τούρκοι το έγραφαν με την αραβική γραφή "Κολιντρό" όπως είναι και η συνηθισμένη καθημερινή ονομασία. Υπάρχουν όμως και σπανιώτεροι τύποι "Κουλιαντρός και Κούλια" που μπορεί να είναι η προηγούμενη λέξη συγκεκομένη, όπως αναγράφεται σε ένα έγγραφο, που βρέθηκε στο ναό της Αγίας Παρασκευής. Αλλά το τοπονύμιο, βασάνισε πολλούς λόγιους, παλαιότερους εκπαιδευτικούς και ιερωμένους, οι οποίοι αναζητώντας την ελληνική προέλευση απέκλιναν στην γνώμη, ότι παράγεται από το "κύλινδρος" γιατί όπως είναι κτισμένος μοιάζει με το γνωστό γεωμετρικό σχήμα.      

• Στη θέση αυτή με τη διάπλασή της και το φυσικό περιβάλλον της που περιγράψαμε παραπάνω είναι κτισμένος ο οικισμός στον οποίο κατοικούν περίπου 5.000 άτομα (τελευταία απογραφή) σε δίπατα κυρίως σπίτια που σφίγγονται το ένα στο άλλο στα στενά ανηφορικά δρομάκια, με την γραφική τους κλιμάκωση στις πλαγιές του κατοικημένου τόπου, στον οποίο είναι σκορπισμένα τα αρχοντικά, οι βυζαντινοί ναοί και τα διδακτήρια.

• "Καθ'ημάς ωνομάσθη ούτως η κωμόπολις αύτη, διότι κείται επί πρανούς μέρους του λόφου, όπερ ως κυλιόμενον προ τα κάτω και προς τον χείμαρρον της προ αυτού χαράδρας καθιζάνον παρίσταται προ των οφθαλμών του παρατηρητού ως κύλινδρος!".
  Η γνώμη του Επισκόπου Κίτρους Παρθενίου.

• Η διάπλαση του εδάφους και το περιβάλλον διεμόρφωσαν κατά το μεγαλύτερο μέρος το ξηρό και υγιεινό κλιμα του τόπου με θέα από ψηλά τον Θερμαϊκό κόλπο.
  Στα τόσα δώρα, με τα οποία επροίκισε τον τόπο αυτόν η φύση, πρέπει να προστεθεί η υπεροχη θέα, η οποία είναι μοναδική σ΄όλη την Ελλάδα όχι μόνο από άποψη τεράστιας έκτασης, αλλά και ποικιλίας και φυσικών θελγήτρων σ΄όλες τις εποχές του το χρόνου.

Δήμοι Ν.Πιερίας