Η νεολαία της εν Κολινδρώ
σχολής.
Τέλος είναι άξιον να σημειωθεί οτι ο Αγάπιος εκτός των δωρεών
του έδειξε ενδιαφέρον και για την παροχή ανωτέρας παιδείας σε νέους
Κολινδρινούς, ανάμεσα στους οποίους αναφέρεται ο Μερκούριος Λασκαρίδης, ο
οποίος κατέλαβε αργότερα επίζηλη θέση στην
κοινωνία.
|
|
Ο Επίσκοπος Βράτσης
Αγάπιος
Ο Αγάπιος γεννήθηκε στον Κολινδρό γύρω από το
1790. Ήταν από πατέρα μεν το γένος Τσουτσούκου ή Ιωαννίδου, από μητέρα δε
το γένος Λασκαρίδη. Δεν έχουμε πληροφορίες ούτε για τη μόρφωσή του ούτε
γενικώτερα για τη ζωή του. Γνωρίζουμε, ότι αναδείχθηκε Επίσκοπος Βράτσης,
μιας πόλεως της Βουλγαρίας.
Η Επισκοπή Βράτσης, όπως και
δυο άλλες επισκοπές της Τσερβένου και της Λόφτζου, ανήκε στη Μητρόπολη
Τορνόβου (Τιρνόβου) όταν αυτή πριν από το σχίσμα υπαγόταν στο Οικουμενικό
Πατριαρχείο. Η Βράτσα (VRATZA ή VRACA) είναι πόλη, πρωτεύουσα του ομωνύμου
διαμερίσματος και έδρα
Αρχιεπισκόπου.
-
Το τέλος του
-
Πέθανε πιθανώς το 1849 όπως εξάγεται από τους κώδικες στους οποίους
σημειώνονται τα παρακάτω:
"Αγαπίου προ κύριον εκδημήσαντος και εις τας ουρανίους
μονάς μεταστάντος εξελέγη (26 Οκτωβρίου 1849) ο οσιολογιώτατος εν
ιερομονάχοις κυρ Παρθένιος γνώμη και συναινέσει του σεβασμίου γέροντος
Αγίου Νικομηδείας".
-
Του
Επισκόπου Αγαπίου σώζεται η προσωπογραφία, κάτω από την
οποία αναγράφεται:
"ΑΓΑΠΙΟΣ ΑΡΧΙΕΡΕΥΣ ΒΡΑΣΖΗΣ ΙΔΡΥΤΗΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΚΟΛΙΝΔΡΟΥ
ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΤΟΥ - 1850"
Η προσωπογραφία του είναι σήμερα ανηρτημένη στη
μεγάλη σάλα του Σχολείου.
Η μνήμη του Αγαπίου εξακολουθεί ύστερα από
τόσα χρόνια από τον θάνατό του να διατηρείται ζωντανή, ούτε έχει
λησμονηθεί η γενναία προσφορά του προς την γενέτειρά του της οποίας οι
γεννεές που ευεργετήθηκαν ευλογούν και εξακολουθούν να ευλογούν το όνομά
του.
- Πόσο
συγκίνησε εξ άλλου το κληροδότημα του Αγαπίου και η
ανέγερση απ΄αυτό του
διδακτηρίου κατά την εποχή εκείνη (1850) του κατοίκους γενικά και τα
παιδιά των Σχολείων ιδιαίτερα φαίνεται, από μια δέηση σε στίχους των
παιδιών προς τους Τρεις Ιεράρχας, στους οποίους αφιέρωσαν μια μεγάλη
εικόνα, που ανέθεσαν σ΄έναν καλλιτέχνη να ζωγραφίσει με έρανο, τον οποίο
ενήργησαν μεταξύ τους για να τιμήσουν τον Ευεργέτη τους. Η δέηση αυτή
είναι γραμμένη στο κάτω μέρος της εικόνας σε τρεις σειρές και την
παραθέτουμε κατά στίχους:
- Ευεργέτης των Σχολείων
- Εμμέσως μόνον γνωρίζουμε - από τα λογιστικά βιβλία της
εφορείας των Σχολείων του Κολινδρού - ότι εκληροδότησε 500 χρυσές λίρε Τουρκίας στα Σχολεία της
πατρίδας του, από ένα μέρος των οποίων κτίστηκε το διδακτήριο του Πρώτου
Σχολείου Κολινδρού το 1850. Το υπόλοιπο από τους τόκους ενισχυόταν το
σχολικό ταμείο.
Εκτός του κληροδοτήματος αυτού έστειλε με συγγενικά του
πρόσωπα σημαντικά ποσά για την ενίσυση του εξωκκλησίου της Αγίας Άννας και
του μοναστηρίου της Σφίνιτσας.
|
|
Δέησις υπέρ του αοιδήμου Βράτσης
Αγαπίου:
Τριας, ώ αδιαίρετε, επάκουσον νηπίων,
Αγάπιον συγχώρησον
τον αίτιον σχολής μας,
Κύριε, και ανάπαυσον μετά των
Ζωσιμάδων,
αξίωσον τον κτήτορα αγαθών των ουρανίων
λαοσωτηρίας
πρόξενον ομού και προκοπής μας
τον λαοσώστην μας αυτόν τεσσάρων
μυριάδων.
(1851 Ιουλίου 7 εν Κολινδρώ) |
|
